każdy swej ziemi winien jest surową pamięć co będzie stać na straży prawdy i sumienia w alei zasłużonych pośród złotych liter niechaj nikt dziejów Polski już kłamstwem nie zmienia
Pamięci Kazimierza Świtonia
każdy swej ziemi winien jest kropelkę potu
i jedną chwilę trudu i kropelkę krwi
nim nas ziemi przetrawi zanim garścią prochu
los nas rzuci i zamknie do wieczności drzwi
te kropelki zostaną w krwiobiegu pokoleń
ocalonym słowem pamięcią korzeniem
jak kamienie składane na szaniec Ojczyzny
co wrastają w tę ziemię pod polskim imieniem
budowanie przyszłości to jest trud śmiertelny
gdzie kamień wrasta w słowa a słowa w kamienie
i nie ma innej drogi jak za cenę życia
którą wszyscy składamy po ostatnie tchnienie
każdy swej ziemi winien jest surową pamięć
co będzie stać na straży prawdy i sumienia
w alei zasłużonych pośród złotych liter
niechaj nikt dziejów Polski już kłamstwem nie zmienia
to ostatni stopień przed progiem wieczności
niech zatem cisza śmierci bohaterów strzeże
nam zostanie wiara w honor i Ojczyznę
a tym co Cię kochali pamięć i pacierze
każdy swej ziemi winien jest kropelkę potu
i jedną chwilę trudu i kropelkę krwi
nim nas ziemia przetrawi zanim zapamięta
komu winna jest pamięć po ostatnie dni…
stajnia pegaza
NIEZALEŻNY ZAKŁAD POETYCKI. Kubalonka. Naród,który się oburza,ma prawo do nadziei, ale biada temu,który gnije w milczeniu. Cyprian Kamil Norwid